Eindelijk Wi-Fi.

Na San Diego en onze mooi KOA camping gingen we op pad naar Lake Havesu, dit was een tussenstop op weg naar de Grand Canyon. De reis begon indrukwekkend tussen bergen vol met rotsen maar laten reden we alleen maar tussen velden vol met hooi, of eigenlijk stro. We hebben nog nooit zoveel hooibalen bij elkaar gezien en je vraagt je af wat ze daar allemaal mee gaan doen en waar het naar toe gaat. Miles en Miles en Miles hooi, hooi, hooi.
Onderweg werd het ook steeds warmer en toen we op een uitzicht punt, the Sand Dunes uitstapte leek het alsof we vanuit de camper in een sauna stapte. Het was daar 45 graden met een warme föhn en overal zand, zand, zand. Oeps dat beloofde wat voor Havesu, want we wisten al dat het daar warm zou zijn. Onderweg hebben we gegeten bij Danny’s een echte Amerikaanse tent met helaas geen mooie serveerster hahaha maar wel heerlijk koel binnen. Gelukkig kregen we op de camping een plekje aan het meer en konden we zo het water in dippen,wat we ook gelijk deden bij aankomst.
We hadden een mooi plekje naast elkaar en 100 meter verderop werden er waterscooters verhuurd. Daar gingen de mannen gelijk op af! Helaas was het al einde van de dag en konden we voor die dag niks meer huren maar de volgende dag waren ze ook weer vroeg open dus gingen we nieuwe poging doen.
Onze buiken zaten nog vol van de lunch, gelukkig maar want fut om te koken of te BBQ hadden we alle niet. Er was echter wel een probleem, de Wi-Fi was op ….

De volgende morgen gingen de mannen vroeg op pad voor een waterscooter, zo gaaf ding, we konden er met drie op en hebben het hele meer over gescheurd. Uiteraard moesten de jongens ook nog sturen en een uur vloog voorbij.
Eigenlijk zouden we nu weer op pad gaan maar we besloten nog een dagje te blijven om lekker te hangen, te zwemmen en ons over te geven aan de warmte. Dit gaf tevens Michel te tijd om de Wi-Fi router te kraken en te zorgen dat een Amerikaanse sim kaart ons weer van Wi-Fi zou voorzien. Sandra haalde het record water hangen en heeft echt de hele dag in het water gelegen, de mannen zochten af en toe de koelte van de camper op, waar de airco op volle toeren stond te draaien.
Na een Hollandse spaghetti gingen we weer met de kippen op stok want in Amerika is het al om 21 uur donker.
Morgen gaan we echt weer verder!